Το πρώτο που θα αντικρίσεις ταξιδεύοντας στη Σέριφο, στις Κυκλάδες, είναι οι άγονες ράχες, με τις «πετρωμένες μορφές» που παραπέμπουν στον μύθο του Περσέα. Ύστερα, το καράβι θα στρίψει για το λιμάνι της Σερίφου και τότε θα αντικρίσεις το Λιβάδι και τη Χώρα: επιβλητική, με τα κυβόσχημα, λευκά σπίτια της γαντζωμένα στον κωνικό βράχο, ίδια με λευκή λάβα που πάγωσε. Την εικόνα αυτή θα τη βλέπεις από πολλά σημεία στη διάρκεια των περιηγήσεών σου στο νησί της Σερίφου. Είναι παρόμοια με αυτήν που αντίκριζαν οι πειρατές και οι άλλοι κατακτητές όταν για χρόνια πολιορκούσαν το μικρό νησί των Κυκλάδων με στόχο τους θησαυρούς που έκρυβε στα σπλάχνα της. Όσο τα πλοία έφευγαν από το λιμάνι με τα λάφυρα στα αμπάρια τους, τόσο η γη της γέμιζε με καινούργιους εργάτες που έρχονταν να δουλέψουν στις στοές. Για χρόνια η Σέριφος έσφυζε από ζωή, μέχρι που τα μεταλλεία έκλεισαν και το νησί σχεδόν ερήμωσε. Απομεινάρια από εκείνα τα χρόνια στέκουν ακόμη οι γέφυρες φόρτωσης, οι στοές, τα βαγονέτα…Τα τελευταία χρόνια, νέοι άνθρωποι από όλο τον κόσμο ανακαλύπτουν ξανά τη Σέριφο. Σαν μαγεμένοι από τον αδιόρατο και ανεξήγητο ερωτισμό που εκπέμπει, χαζεύουν με τις ώρες στα παραπέτα την άγρια ομορφιά της, λούζονται στο αιγαιοπελαγίτικο φως, εμβαπτίζονται στα νερά της. Και επιστρέφουν κοντά της ξανά και ξανά.

Κείμενα: Νατάσσα Καλογεροπούλου-Βάλυ Βαϊμάκη. Φωτογραφίες: Βάλυ Βαϊμάκη/Experience Greece