ΔΟΧΕΙΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ

Η Μάρω Θεοδώρου στο έργο της “Δοχεία Μεταφοράς”, σκιαγραφεί ένα ολόκληρο σύστημα μετακίνησης ορυκτών με ένα πιο παραδοσιακό – παλαιικό τρόπο, που ταιριάζει αισθητικά στην κοσμοθεωρία της Σερίφου. Τα δοχεία  φτιαγμένα από πηλό Stonewear, γυάλωμα με στάχτη από δρυ και ψημένα στους 1260 βαθμούς Κελσίου , αναμιγνύονται με θρυμματισμένα πετρώματα από το Μεγάλο Λιβάδι/Γέφυρα, Αβεσσαλός στροφή, Μαλλιάδικο και Αγία Τριάδα. Η μίξη αυτή, χτισμένη στο χέρι με την τεχνική μακαρόνια, προσδίδει ένα ύφος που ταιριάζει στον χειρωνακτικό τρόπο εργασίας στα ορυχεία της Σερίφου, όπου οι εργάτες μετέφεραν τα πετρώματα με βασικό εργαλείο το ίδιο τους το σώμα. Τα βασικά υλικά: τρίχα, ξύλο, χερούλια και καπάκι από πέτρες του νησιού, δημιουργούν ένα αίσθημα παραπλήσιο με αυτό στα βάθη της γης όπου εξάγονται τα διαφόρων ειδών πετρώματα και παρέχουν  μια πιο βιομηχανική αίσθηση στα γήινα αυτά δοχεία. Πιο συγκεκριμένα, όπως και η λιθόσφαιρα δεν είναι μια ενιαία επιφάνεια αλλά αποτελείται από μικρότερες επιφάνειες που ολισθαίνουν πάνω στο συμπαγές μανδύα, έτσι και τα δοχεία απαρτίζονται από μικρότερα κομμάτια τα οποία όλα μαζί δημιουργούν μια επιφάνεια η οποία εκπληρώνει το σκοπό της όταν μεταφέρει τα κομμάτια αυτού του εδάφους. Τα δοχεία μεταφοράς  λειτουργούν ως ένα μέσο, το οποίο συνδέει  το έξω με το μέσα, το εξωτερικό με το εσωτερικό, το είναι με το φαίνεσθαι. Μια αέναη μεταφορά  η οποία γεννιέται από την γη για να καταλήξει και να μετουσιωθεί σε μια νέα ύλη μέσω αυτής.                                                             Text revised by Angeliki Kerpitsopoulou. 

ΤΕΧΝΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ
maro3bw

Μάρω Θεοδώρου