"ο κύβος ερρίφθη"
Δύο ετερόκλητες ιστορίες από την μυθολογία και από την σύγχρονη ιστορία του νησιού μπλέκονται σε μια νέα ιστορία που γίνεται μικρα γλυπτά ,παίζοντας ανάμεσα στο σοβαρό το κωμικό ,το τραγικό.
Η μυθολογία θέλει μετά από απαίτηση του Περσέα στο Δία, να βουβαθούν οι βάτραχοι του νησιού για να ξεκουραστεί.Ετσι στην αρχαιότητα ο βουβός “σεριφιος” βάτραχος γινεται υποτιμητικά ο άφωνος άνθρωπος.
Η σύγχρονη ιστορία της Σερίφου αποδεικνύει οτι οι άφωνοι ,υποτιμημένοι εργάτες της Σερίφου που δούλευαν στα Μεταλλεία του νησιού ,αποφασισαν να μιλήσουν ,για τις απάνθρωπες συνθήκες εργασίας .
“ο κυβος ερριφθη” οι μεν να ξαναπάρουν πίσω την φωνή τους οι δε να διεκδικήσουν , να εξεγερθούν, να κερδίσουν μετά απο αιματηρές συγκρούσεις συμφωνία για οκτάωρη απασχόληση,
- Σύνθεση γλυπτών
- Πηλός Stoneware υψηλής θερμοκρασίας
- Μπατανάς με χώμα από την παραλία Αβεσσαλός
- Ελαφρά υαλωμένα στους 1230C
- Τεχνική: Μακαρόνι
- Διαστάσεις Σύνθεσης 60 cm Χ 60 cm X 23 cm
Δήμητρα Σταύρου
Δήμητρα Σταύρου
Η Δήμητρα Σταύρου γεννήθηκε στα Ιωάννινα, σπούδασε στο Πολυτεχνείο Πατρών, εργάζεται ως Πολιτικός μηχανικός στα Ιωάννινα και παράλληλα λειτουργεί το δικό της εργαστήριο-εκθετήριο «κέραμος και πλίνθοι…..» όπου παραδίδει μαθήματα κεραμικής.
Η επαφή της με την τέχνη του πηλού ξεκίνησε το 2002. Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις και διακρίθηκε το 2016 με το δεύτερο βραβείο στον 54ο Πανελλήνιο διαγωνισμό Κεραμικής, Έπαινο στον 60ο Πανελλήνιο διαγωνισμό Κεραμικής.
Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.
Στα έργα της εικαστικά, χρηστικά-διακοσμητικά μικρού και μεγάλου μεγέθους , εγκαταστάσεις, με θέματα από τη φύση ,την παράδοση, γενικά θέματα απλής καθημερινότητας, σε συνδυασμό με την σύγχρονη πραγματικότητα, δουλεμένα με πηλό αποτυπώνονται μνήμες ,αναζητήσεις, αγωνίες, συναισθήματα, μηνύματα, ιστορίες. Μέσα από το πείραμα, τις παράδοξες δοκιμές, κάποιες φορές ανορθόδοξες λύσεις, συνεχές ψάξιμο στη φόρμα, στην τεχνική, τα υλικά και λόγω των διαφορετικών συνθηκών που επικρατούν κάθε φορά στο καμίνι και στον τρόπο ψησίματος, το έργο που δημιουργείται είναι μοναδικό και όχι πάντα προβλέψιμο.