Τα σύννεφα είναι μια σταθερή έμπνευση στα έργα μου. Νιώθοντας εγκλωβισμένη ανάμεσα στα κτίσματα της πόλης, τα σύννεφα μου προσφέρουν μια ανάσα ομορφιάς και παύση από το άγχος της καθημερινότητας. Είναι ένα σφηνάκι ονείρου μέσα στην κατήφεια του πεζού. Τα κοιτάζω πάντα με λαχτάρα, τα σκέφτομαι πολύ και με απασχολεί πολύ να μεταφέρω τα συναισθήματα που μου προκαλούν. Προσπαθώ να αποτυπώσω όλες αυτές τις ποιότητες των συναισθημάτων μου στον πηλό ώστε να ανακαλώ τα ίδια συναισθήματα απλά κοιτάζοντας τα αντικείμενα και γλυπτά που δημιουργώ. Γαλήνη, δέος, ηρεμία, καθαρότητα, φυγή, ονειροπόληση!

Η ιδέα για τον συνδυασμό των πετρωμάτων με τα σύννεφα ήταν η ανεκπλήρωτη – εδώ και πολύ καιρό – επιθυμία μου να ταξιδέψω, να επισκεφτώ νέους τόπους, νέα «εδάφη». Έτσι έφτιαξα αυτά τα «κουτιά» και έβαλα μέσα τα όνειρά μου: τα συννεφάκια με τα πετρώματα, κάποια «σημειώματα» για σημεία ενδιαφέροντος των προορισμών και κάποια μεγαλύτερα κομμάτια πετρωμάτων ως ένα είδος σουβενίρ που θα έφερνα πίσω κυριολεκτικά ή μεταφορικά.